verhalen, luisteren en doen

Het is een aparte wereld hier, de wereld van de expats, de wereld van de sasak, islam, de hindoes, de wereld van het ondernemen in de aziatische cultuur. Er is veel gebeurd. Ik ben weer terug geweest op mijn eiland, zo stil en nog steeds mooi. Ik ontdekte de grote steen midden op mijn land als een ikoon uit een ver verleden en een belofte naar de toekomst, sterk en krachtig in het nu. Het wordt het centrum van mijn resort. En ik zag wat voor bomen er groeiden en hoe groot 1,2 ha is. Ik proefde aan het water van de bron, helaas een beetje zout...of was het mijn vinger? Ik had een enthousiaste ontmoeting met de architect die zich zeer geinspireerd voelde door mijn logo en me duidelijk maakte dat hij Via Vacare als een project beschouwt waar hij blij van wordt om aan te werken, omdat het creativiteit en visie in hem aanboort. Ik heb een goede deal met hem gemaakt ook volgens de westerlingen die ik er over sprak. Hij is zich ervan bewust dat mijn budget beperkt is, maar hij voelt zich uitgedaagd om er iets moois van te maken. En ik geloof hem. De bouw is begonnen. De planning is dat het in oktober klaar zou kunnen zijn, zeg november. Wat betreft de vergunningen, ook die vorderen nu gestaag. En ondertussen zijn daar de verhalen en ontmoetingen met mensen. Een vreemd fenomeen blijft het hoe ook hier het leven wordt bepaald door de relaties tussen mannen en vrouwen, zoveel verhalen afgelopen week zijn er verteld over mannen van zekere leeftijd die een relatie aangingen met lombokse schone jonge meiden en hoeveel ellende ze daarmee starten naar hun partner, naar de lokale bevolking, naar zichzelf. En waarom hoor ik al die verhalen?? Ik ben op dit moment in de hoofdstad van Lombok, Cakra, en ga me orienteren op drukmogelijkheden voor mijn folder, aanleg van computer, zonne energie en allerlei goederen en adressen om in te kopen. Ik heb al begrepen waar de wijn te krijgen is, en ook westerse lekkernijen als olijven en feta. Aanstaand weekend ga ik weer naar Gili Gede o.a. met een geometrist? om zijn advies te horen over een mogelijk onderzoek naar de aanwezigheid, hoeveelheid en kwaliteit van water. Maar het water wat er nu is is zeker te gebruiken, een klein beetje zilt, maar goed genoeg om mee te douchen. Het heeft wel wat! Huib een nederlander die al 11 jaar bezig is met Bola Bola paradijs vertelt dat hij een bezetting heeft van 75 %. Dat is bemoedigend nieuws! En ook het feit dat het zuiden van Lombok en Gili Gede vrij is van malaria (dezelfde conclusie heeft Willem van Yana ook kunnen trekken door navraag in Nederland bij de GGD!!)Ja en ik bezocht Yana die met volle passsie in een mooi appartement aan het strand haar boek in volle vaart al in concept heeft klaar gestoomd. Geweldig! Het voelt goed om hier weer te zijn, het weer is zalig, echt niet te warm, af en toe een bries, s'avonds zelf slapen onder een dun dekbedje. En ik geniet van de warungs en ontdek nieuwe gerechten en soms voel ik me wat alleen, maar ook dat proces boeit me! Over twee weken ben ik met mijn familie, die hier vakantie komen vieren en mij ondersteunen zullen bij de aankoop en inrichting van Vacare guesthouse!Ik wens jullie van hier allemaal sterkte met de laatste loodjes van werken en een fijne vakantie!