jalan tenang

Jalan tenang..zo vertaalt Ratu Via Vacare voor me. Ratu is een geweldige gids om de wereld en de cultuur alhier beter te begrijpen... omgaan met direct gedrag, met geld, met respect, met de taal, hoe te groeten, de betekenis van feesten, kortom hoe er wordt gedacht en hoe je wat moet interpreteren. En tegelijkertijd hebben we mooie discussies over de interculturele, crossculturele dimensies van dat alles. En hij leert me de plaatselijke Sasak taal, wat uiteraard zeer gewaardeerd wordt en deuren opent. En daarnaast kunnen we geweldig met elkaar lachen....tot buikpijn en tranens toe en dat is lang geleden voor me. Ratu is 36 jaar, is journalist heeft engels en indonesisch gestudeerd en ik heb hem als anak ankat (foster kind) geadopteerd. Ik ben dus zijn foster moeder, alhoewel niet iedereen dat gelooft. We hebben samen drie dagen op Gili gede doorgebracht, slapend onder de sterrenhemel op mijn land, yoga en meditatie op het strand terwijl de maan nog schijnt en de zon zich langzaamaan doet voelen. De dorpjes verkend en natuurlijk veel gesproken met de bewoners. Heerlijk daar er nog helemaal geen opdringerige verkopers etc. zijn.
Jammer genoeg is het water van mijn put toch zout, maar ik ga op zoek naar zoet water of waterpurifikatie systeem, en binnenkort krijg ik offerte voor zonne energie (p.s. hoe ver ben jij Johan??). Alles is natuurlijk wel duurder dan ik hoopte, af en toe maak ik me zorgen of ik geld genoeg zal hebben, maar laat ik maar positief in overvloed denken en niet in tekort!!Ongetwijfeld komt het goed! Het land is weer groter dan ik dacht, de linkse heuvel hoort er ook bij, geweldig..daar komt het yoga-meditatie- podium platform!Ik hoop dat de bouw op het eiland in augustus kan starten. Maar je moet er wel steeds achteraan..jam karet (rubberen tijd)Ik ben al op zoek gegaan naar meubilair (kan in opdracht worden gemaakt, prachtige houtsoorten) etc.,maar straks echt met mijn zusje (20 juli zullen ze hier zijn, 23 juli..mijn verjaardag..vieren we op Gili Gede). Het vacare proces (wat is dat nu weer in vredesnaam..laat ik het toch maar even zo noemen) van mezelf is in volle gang. Het is of mijn hart zich met de dag meer opent, ook wel moeilijk soms,niettemin een heel rijk gevoel. Ik geniet ervan, ook al is er soms verdriet wat boven komt over de liefde en het leven, het verleden. Het doet me goed, ik voel hoe dit bij het proces van veranderen hoort. Het verleden kan ik bijna achter me laten, de toekomst laat zich zien en het nu beleef ik volop! Viva Vacare! Volgende week zal ik proberen een paar nieuwe foto's op deze site te plaatsen. Veel liefs van mij.